Klei

Aardewerk is een verzamelnaam van klei die een maximum temperatuur aankan rond de 1100°C.
Gebakken aardewerk is vrijwel altijd poreus.

Gebruiksgoed van aardewerk dient daarom geglazuurd te worden met een compatibel glazuur. Wanneer klei en glazuur ongeveer dezelfde krimpcoëfficiënt hebben, is er geen spanning tussen de twee materiën waardoor er geen craquelé ontstaat. Enkel dan kan een glazuur aardewerk waterdicht maken. Mits je noch de krimp van de klei, noch de krimp van de glazuur zelf in handen hebt, kan enkel testen uitslag geven.

Er zijn weinig ateliers waar ze met aardewerkklei werken voor te boetseren of te draaien. Een atelier waar ze met twee soorten klei werken, aardewerk en steengoed, heeft vaak het probleem dat de cursist geen rekening houdt met de baktemperatuur. Eenmaal de klei uit de verpakking is, kan moeilijk geconstateerd worden om welke klei het gaat. En als een werkstuk van aardewerk te hoog gebakken wordt, smelt het en veroorzaakt veel schade in de oven.

Aardewerkklei is aan te raden wanneer je niet hoger wil/kan bakken dan 1060°C.
Een aardewerkklei die gebakken wordt op 1060° C is steviger dan een steengoedklei die op 1060° C gebakken is.

De Mayco biscuit is uiteraard compatibel met de Mayco glazuren. Vooral met de Stroke & Coat, Foundations en de transparante glazuren ben je veilig voor gebruiksvoorwerpen.

Steengoed is een verzamelnaam van klei die gebakken wordt tussen 1150° en 1280°C.
De maximum temperatuur staat altijd vermeld op de verpakking. Het is niet noodzakelijk om klei tot zijn maximum temperatuur te bakken. Het is echter ook niet ten voordele als je te laag onder de maximum temperatuur blijft. Een steengoedklei zou ik niet lager bakken 1150°, tenzij het een stevig, robuust decoratief werk is.

Soms beweert men dat klei waterdicht is wanneer die dicht bij de maximum temperatuur gebakken is. Dat geldt maar voor enkele kleisoorten! De scherf wordt als waterdicht beschouwd wanneer deze minder dan 2 % water opneemt, maar zelfs dat is niet altijd waar. Deze informatie is meestal te vinden op de website van de kleiproducent.

Aangezien de klei niet vanzelfsprekend waterdicht is op de gebruikte temperatuur, kan enkel de glazuur het volledige werkstuk waterdicht maken. Onder voorwaarde dat er geen craquelé in het glazuur komt. Let op: Craquelé vormt zicht niet altijd meteen na het bakken. Denk maar aan oud servies, het kan jaren duren vooraleer de barstjes ontstaan.

Men kan de waterdichtheid zelf testen: Weeg het werkstuk. Vul met water en laat overnacht staan. 's anderendaags het water uitgieten en afdrogen en terug wegen. Het werkstuk is niet waterdicht als het meer dan 2 % zwaarder weegt.

Steengoedklei is aan te raden voor gebruiksvoorwerpen en dingen die vorstbestendig moeten zijn.
Steengoed is enkel harder dan aardewerk als het op de juiste temperatuur gebakken wordt namelijk minimum 1150° C.

De porseleinscherf is harder dan de steengoedscherf. Vandaar dat objecten van porselein dunner gemaakt worden en hierdoor ook sierlijker ogen. Witte porselein is doorzichtig, het laat licht door, bijgevolg een gewild product voor lichtobjecten.

Omdat porselein zo mooi wit van kleur is en op zich al vaak waterdicht is, wordt het niet altijd geglazuurd, toch is het voor gebruiksgoed beter wanneer er een transparant glazuur over gezet wordt. Een glad geglazuurd oppervlak is gemakkelijker te onderhouden.

Porselein krimpt enorm tijdens het bakken en heeft de neiging te vervormen. Om vervorming tegen te gaan, kan het raadzaam zijn om niet al te hoog in temperatuur te gaan, bijvoorbeeld maar op 1220°, maar dan een langere pendeltijd te nemen, bijvoorbeeld 2 uren. Op die manier bereik je toch een hogere cone.

Porselein is ook beschikbaar in blauw en zwart.